Aspir tarlalarında bir içsel yolculuk

Bir Karadeniz sahil kasabasında doğup büyüdüm. Çocukluğumuz kırlarda komşu köpekleriyle  bin bir türlü bitki ve ağaçların arasında koşuşturarak geçti. Gölgesinde oynadığımız erik, dut, kavak, söğüt, iğde ve defne ağaçları…Evimizin arka  tarafında uzanan yazın aralarında saklambaç oynadığımız mısır tarlaları… Mısır ekilmeyen boş arazileri bir renk curcunasına dönüştüren  deve dikeni, papatya,  gelincik ve aspirler… Hepsi ne kadar da güzeldi… En çok da aspirlerin rengini severdim. Ama güzel olduğu kadar iğneli dallarıyla tehlikeli çiçeklerdi aspirler. Aspirlerden ruj  yapıldığını yıllar sonra izlediğim İsao Takahata’ya ait bir animeden öğrendim.  

Orijinal ismi “Omohide Poro Poro” olan İsao Takahata’ya ait bu animasyonu on yıl kadar önce ilk seyrettiğimde  Miyazaki'nin animasyonları kadar etkileyici bulmuş, çok beğenmiştim. Daha sonra da bir iki  kez izleme fırsatı buldum ve yine aynı derecede keyif aldım. Tokyo’nun tekdüze yaşantısından kaçarak tatilini Yamagata’daki aspir tarlalarında geçiren Taeko’nun çocukluğuna yaptığı içsel yolculuğu 60’lı ve 80’li yılları harmanlayarak anlatan ve içerisinde hem hüzünlü hem de eğlenceli öğeler barındıran “Omohide Poro Poro”yu tüm  animeseverlerin benim kadar keyifle izleyeceğine eminim.