Oğuz Atay’ın Günlüğünü okuyorum birkaç gündür. Ve bir bölüm beni öylesine etkiledi ki blogda da
paylaşmadan edemedim. Uzun yıllar önce Kafka’yı ilk okuduğumda bana haftalarca
duyumsattığı bir türlü isimlendiremediğim o duygunun nedenini daha iyi
anlıyorum şimdi. Bir sanatçıyı benzersiz kılan asıl şey sezgileri ve kehanet
gücünün yanında evrensel bakış açısı ve
analiz yeteneği değil midir? Oğuz Atay’ın aşağıda bulacağınız fizikteki entropi
kavramı ve Kafka eserleri arasında kurduğu bağlantı dilerim size de farklı
pencereler aralar.
