Hugo fırtınasının ardından

Ne ödülmüş bea

Hugo Ödülleri üzerinde kopan fırtınadan yaklaşık iki hafta geçti. Fırtına bitti ama toz duman daha kalkmadı. Ortalığın da yatışması biraz daha sürecek gibi. Sad ve Rabid Puppies olarak adlandırılan kişiler ya da gruplar Hugo Ödüllerine blok olarak aday listeleri dayatmaları ve başarılı olmaları ortamı bir hayli gerdi. Yapılanlar aslında kanun ve kurala tamamen uygun. Hiç bir yerde ödüller için listeler oluşturup, bunun reklamını yapıp, istemediğiniz yazarları liste dışı bırakamazsınız demiyor. Gel gör ki etik olarak yapılanlar ve söylenenler bir hayli şeytani. Çünkü aslında bu kural dışı olmayan hareketi yapan yavru köpekler, üzgün ya da kuduz, kendi yazdıklarının ve beğendikleri yazarların diğerlerinden daha iyi olduğunu düşünmelerinin nedenleri siyasi. Kendileri gibi muhafazakar, Hristiyan, beyaz ve tercihen erkek, düzeltiyorum eşcinsel olmayan erkek yazarları sadece bu nedenlerle sevilmediklerini ve ödülü kazanamadıkları düşünüyorlar. Sosyal Adalet Savaşçısı (Social Justice Warrior) olarak adlandırdıkları diğer grubun ise kazandıkları ödülü hak etmediklerini beyan ediyorlar. Ancak ne kendi edebi maharetlerinden ödül kazanan diğerlerinin edebi maharetsizliklerinden bahsetmiyorlar. Ne de olsa onların kazanması için iyi yazıyor, diğerlerinin de kazanmaması için kötü yazıyorlar olması gerekiyor. Ya da şöyle düzelteyim, denk gelmesem de, elbet bahseden vardır ama hiç birinin ana argümanı bu değil. Özetle tüm kavga biz muhafazakarız ve muhafazakar değerleri temsil ediyoruz diye bizim gibi düşünmeyen diğerleri (aslında dar bir grubu hedef alsalar da bu söylemleri ile kendileri dışındaki herkesi tarif ediyorlar, yazarları ve onlara oy veren okuyucuları da) bizim Hugo Ödüllerini almamıza izin vermiyorlar. Yapılan haksızlık. Biz de bu haksızlığa son vermek için, çok da haklı ve doğru yöntem olan blok liste ile cevap veririz diyorlar.

Geçen zaman zarfında kendileri son derece haklı hisseden yavru köpek grubu (başta Torgersen, Correia ve Beale) ayrışmış durumda. Biz haklıyız ve listemiz de haklı diyen Torgersen ve Correia kendilerine karşı yapılanların haksızlık olduğu söylüyorlar. Bunu yaparken de Torgersen Afrika kökenli eşini, Correia ise Latin kökenini öne sürüyor. Fakat en önemlisi kendilerinin Beale ile karşılaştırılmasının ve aynı kefeye konulmasının ön yargılı ve yanlış olduğunu iddia ediyorlar. Beale'in ise yaptıklarını ya da söylediklerini buraya aktarıp kendisine daha fazla hakketmediği önemi atfetmeyeceğim. Kendisi özetle sadece havlıyor. Diğer iki yazarın bu haksızlıktaki en önemli savı ise Beale'in kuduz listesinin kendi üzgün listelerinden daha başarılı olması. Nathaniel Givens'ın her iki listenin örtüşmesi ve ödül-kazanan istatistikleri hakkında güzel bir yazısında daha detayı olmakla beraber özetlemek gerekirse kuduz listesinden aday gösterilen yazar sayısı 18, üzgün listesinden ise 12. Fakat bu yavrucuklu listelerde zaten toplam 12 ortak yazar var. Zaten listeler birbirine haddi zatında benziyor. Bu zeka yoksunu kişiler, sanırım diğerlerini de aynı şekilde düşünüyorlar, listelerinin neden benzer olduğu konusunda herhangi bir cevap veremiyorlar. Ayrıca eklemek isterim ki toplam 20 adaylık var ve sadece 2 aday yavru köpek listeleri dışından. Özetle bir defolup gidin yauv. 

Torgersen'in biz kuduz değiliz ya da Correia'ın ben Vox Day değilim demeleri kadar aptalca bir olamaz. Çünkü bu insanlar aynı şeyi farklı şiddetlerde ve aynı yöntemlerle savunuyorlar. İsimlerinin farklı olması ya da Beale (Vox Day) kadar ruh hastası olmamaları yaptıklarının yanlış, kendilerinin de faşist olduğu gerçeğini değiştirmiyor. Kişileri ruh hali konusunda bu yazı bir hayli aydınlatıcı. Tabi benim kadar kırıcı yorumları yok hanımefendinin. Bir de bir terapisten okumak daha doğru olacaktır :)

İşin aptalcası tüm bu tartışmaların hiç bir yerinde bilim kurgu ya da fantezi yok. Kimse edebiyatı tartışmıyor. Seviye o kadar düştü ki tartışılan tek şey blok listeler ve siyasi görüşler. Misal ben ağlayan bu yazar güruhun yazdıkları hakkında hiç bir fikre sahip değilim. Yaptıklarından sonra da okumayacağım kesin gibi. Aslında böyle yaparak kendi iddialarını kendileri gerçeğe dönüştürüyorlar. Eskiden kimsenin "şu yazar muhafazakar haydi ona oy vermeyelim" dediğini zannetmiyorum. Ancak olanlardan sonra insanlar "bunlar Hugo'da olay çıkartanlardan değil mi? Haydin oy vermeyelim." diyeceklerdir. Bu kadar da salaklar.

Son durumda aday gösterilen Marko Kloos ve Annie Bellet yarışmadan aflarını istediler ve John C. Wright'in öyküsü konusundaki hatadan sonra listeden çıkartılmasından adaylıklar güncellendi. Üzgün yavrucuklar yaptıklarının yanlış olduğunu kabul etmeseler de, Beale'in hatalı olduğunu kabul ediyorlar. (Sonuçta arada fazla bir fark yok) Dediğim gibi Beale ise su görünce korkuyor, oraya buraya saldırıyor. Fırtına bitse de pislik halen ortada.

Aslında bunun için ayrı bir başlık açacaktım ama çok fazla yazı var. G.R.R. Martin puppygate adını kullandığı Hugo Savaşları için güzel ve aklı selim yazılar yazıyor. En güzeli bence Hatespeech yazısı. Yazıları ve fikirleri benden daha sakin. Misal ben Torgersen-Corrie ve Beale arasında fazla fark yok derken (Bana göre hepsi boş kafalı aptallar. Sakin kalamıyorum pek.) Martin ayrımın daha iyi yapılması gerektiğini de söylüyor. Vaktiniz var ise Martin'in blog olmayan blogunu okuyun. Orada daha fazlası var.