Jack kendi halinde, çiftçilik ile uğraşan Kral'ın tebaasından basit insancık iken karşılaştığı devler ile hayatı değişir. Sınıf atlar bir dev avcısı, katili olarak diyardan diyara dolaşır. Acımadan devleri bir bir keser. Zırvaladığım kısım basitce Gal halk öyküsü "Jack the Giant Killer"'ı anlatıyor. Çok çeşitli sürümleri mevcut. sanırım biz daha çok fasulye sırıklı versiyonunu biliyoruz. Bildiğimi, sevdiğimiz Bryan Singer Jackleri bir araya getirerek "Jack the Giant Slayer" adı ile masalları bir çatı altında filme çekiyor.
Filmin ilk görüntüleri bir süre önce yayınlanmıştı. Çeşitli değişiklikler sonucunda sinemalarda 1 Mart 2013'de gösterime girecek. Gayet eğlenceli ve masalsı bir film havası var. Özellikle Ewan MCGregor, Ian McShane, Bill Nighy ve Ewen Bremner başta olmak üzere sağlam bir kadro ile çekiliyor.
Ancak seyrederken aklıma başka bir konu geldi. Görüntülerde parlak zırhlı, cesur, yiğit ve espri anlayışına sahip şövalyeler uğursuz bir diyara doğru tehlikeli bir maceraya atılıyorlar. Karşılarında çirkin, aptal ana güçlü devler var. Bir yerde devlerden biri "İnsanlar geri geldi. Hatırladığımdan daha çirkinlermiş." diyor. Bu bana merhum Robert Sheckley'in okuduğum ve aşık olduğum iki hikayesini hatırlattı. Türkçeye Uzaydan Gelen Canavarlar ve Törenzede Tanrılar olarak çevrilmiş olan hikayelerin orijinal isimlerini ne yazık ki bulamadım. Belki buradaki öykülerden biridir. Her neyse bu hikayelerde uzaylı ırkların gözünden dünyalılar anlatılıyordu. tabi ki onların ahlak ve estetik bakış açısından.
Diyeceğim odur ki artık şu masalları ve klasik hikayeleri biri de kötülerin yani ötekilerin gözünden anlatsın. Arada bir kaç örneği var ama benim gibi klişeleşmiş kahramanlık öykülerinden, net sınırlarla ayrılmış iyi/kötü karakterlerden sıkılmış uyumsuzlar için biri böylesi güzellikler yapsa. Sanırım benim gibi düşünen bir hayli insan vardır. Bu tür hikayeler, filmler satar gibi geliyor bana. Siz ne dersiniz?
Neyse çok uzatmadan atıp tuttuğum görüntüler de burada:
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder