Sen ağlama dayanamam

Daha önce pek çok defa yazmışımdır. Doktor Kim çocukluğumla ilgili olarak hatırladığım, takip ettiğim dizilerden biri değil. Sanırım diziyi izlemem on ve onbirinci Doktor arasında başladı. Belki de Hakan ve Başar'dan bulaşmıştır. Bilemiyorum. Ancak her ne olduysa bu pejmürde  İngiliz bilim kurgu dizisini seyretmeye başladım. Daha çok eksiğim var ama özellikle son sezonların çoğunu izledim.

Lafı çok uzatmamak gerekirse, bu dizideki pek çok detay ucuz ve basit gelse de bazı noktaları üzerinde çok kafa patlatılmış, ilerideki bölümlerin hazırlayıcısı ve zekice. Sanırım bunda biraz da dizinin genel gidişatını belirleyen Steven Moffat'ın etkisi çok büyük. Kesinlikle Moffat çok kaliteli bir iş çıkartıyor. Gerek karakterler gerekse olay kurgusu birbirini tamamlayarak üst üste inşa oluyorlar.

Dizideki pek çok eski karakter, yer ve canavar ilgimi çekmez iken Moffat'ın ekledikleri hatti zatinde etkileyici. İşte bunlar arasında en sevdiğim ve belki de tepeden aşağı beni itip diziyi izlememe neden olan "Ağlayan Melekler"'dir. Kasvetli bir havada, tercihen yağmurlu, sizi takip eden bir heykel gibisi yoktur. Ardınıza baktığınızda duran ama her adımda, her göz kırpışında biraz daha yaklaşan soğuk canavarlara ilk bakışta aşık olmuştum. Sanırım üç ya da dört bölümde melekler yer aldılar. Ama her seferinde bu eğlenceli diziye ayrı bir kasvet ve gerilim kattılar. Gayet dozunda idiler.

Geçenlerde youtube kanalı OfficallyNerdCubed Moffat ile yaptıkları bir söyleşide yazar artık Ağlayan Meleklerle işinin bittiğini, hemen her şekilde kullandığını artık diğer yazarların yazması gerektiğini söylemiş. Valla bu benim için bir dönemin sonudur, melekler öksüz kalmıştır diyerek abartsam da onları dizide daha fazla görmek isterdim. Yarım saatlik söyleşinin tamamı aşağıda mevcut. Ben işime geleni aldım. Gerisi sizindir.